- De-Pelgrim
- /
- Historie
Historie Remigiusparochie in vogelvlucht
Het dorp Simpelveld bestond reeds in de tijd van de Romeinen.
Bewijs hiervan zijn de uit die tijd stammende opgravingen, waarvan de ‘Sarcofaag van Simpelveld‘ wel de belangrijkste is. Deze askist kende namelijk sculpturen aan de binnenkant en iets dergelijks heeft men ten noorden van de Alpen nergens meer gevonden.
Ook de Franken hebben in Simpelveld gewoond. Van hun is een Merovingisch grafveld opgegraven uit de jaren 500-700 waarbij een zwaard en veel aardewerk gevonden werd.
In 1137 komen we voor het eerst de naam ‘Simpelveld’(1) tegen.
In 1147 is er voor het eerst sprake van een kerk te Simpelveld. Aan deze kerk wordt vanaf 1203 St Remigius gekoppeld.
Dit gebeurde door monniken vanuit het klooster van Luik . Zij zorgen vanaf 1203 voor de zielzorg te Simpelveld. Dit werd opgedragen door de toenmalige bisschop van Luik Hugo II van Pierrepont. Deze abt stond aan het hoofd van een Norbertijner klooster dat gesticht was door Norbertus (1080-1134).
De naam van hun klooster was ‘Beaurepart’.
Alle Simpelveldse pastoors werden dus vanuit Luik naar onze parochie gezonden.
Een bekende pastoor was pastoor Didden. Hij was pastoor in Simpelveld gedurende de tijd van de 80-jarige oorlog. ( 1568-1648). In zijn tijd werd de kerk grotendeels verwoest.
Zijn opvolger, pastoor Jamar, die later abt werd in het klooster te Luik heeft de kerk weer laten opknappen.
Net als Kerkrade bleef Simpelveld na de 80-jarige oorlog Spaans. Dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld Heerlen dat ‘Staats’ werd. Wittem en Eys vormden een vrije heerlijkheid.
In 1713 wordt Simpelveld Oostenrijks.
In 1794 wordt Simpelveld door Frankrijk veroverd. Pastoor in Simpelveld was toen Sougnez.
Hij vluchtte spoedig daarop naar Dortmund, maar had aan zijn kapelaan opdracht gegeven er voor te zorgen dat ook de Heilige Mis werd opgedragen te Bocholtz.
Bocholtz maakte namelijk in die tijd deel uit van de parochie Simpelveld. En het behoorde tot de taak van Simpelveld ervoor te zorgen dat ook een H. Mis werd opgedragen te Bocholtz. In het verleden had het in gebreke blijven hiervan reeds voor grote spanningen tussen deze beide dorpen gezorgd.
De opvolger van de gevluchte Sougnez, Albert Wolters, regelde het mislezen te Bocholtz niet goed. Hij had het te druk in Simpelveld en adviseerde de bewoners van Bocholtz zelf maar op zoek te gaan naar een eigen priester. Toen pastoor Sougnez terug kwam, was het leed geschied. Ondanks hevig verzet van Sougnez, met als gevolg talrijke processen, scheidde Bocholtz zich in 1796(2) af en werd het een zelfstandige parochie. Gedurende hetzelfde jaar kreeg het ook een eigen gemeentebestuur.
In de negentiende eeuw vonden er veel veranderingen plaats die met de kerk verband hielden.
Door de Franse overheerser werden de kloosters opgeheven en kwam er een einde aan het tijdperk van pastoors uit de orde der Norbertijnen.
In 1853 werd de kerkelijke hiërarchie in Nederland weer hersteld en werd de Simpelveldse parochie bestuurd vanuit Roermond.
In de loop van de negentiende eeuw en het begin van de twintigste eeuw neemt in Simpelveld de bevolking toe.
Rond 1830 telde Simpelveld nog 1000 inwoners. In 1900 waren dit er 2000. In 1920, 3000 en in 1940 was er sprake van 4000 inwoners.
Het gevolg hiervan was dat de bestaande kerk veel te klein werd.
Dit leidde tot de eerste uitbreiding gedurende de periode van 1921-1925 onder leiding van pastoor Brewer.
Het kerkhof dat rondom de kerk gelegen was, verhuisde naar zijn tegenwoordige plek en in de kerk kwam een nieuw koor, een nieuwe sacristie en grote dwarsbeuken.
Ook een nieuw orgel maakte deel uit van deze ‘nieuwe’ kerk.
Ondanks deze uitbreiding bleef de kerk te klein en veel mensen moesten elke zondag buiten blijven staan.
Daarom besloot men gedurende de periode 1935-1937 over te gaan tot een tweede nog grotere renovatie.
De toren en het oude schip werden gesloopt en werden vervangen door grotere exemplaren die ook beter pasten bij de eerste verbouwing. Deze kerk staat er nu nog steeds.
In 1953 vierde de parochie haar 750 jarig bestaansfeest.
In 1956 werd de hulpkerk op de Huls ingewijd.
Begin zestiger jaren van de vorige eeuw heeft men zelfs nog korte tijd overwogen van de Huls een eigen parochie te maken en heeft men zelfs gedacht aan een derde kerk in het Hulsveld.
Vanaf 1965 diende zich echter een ommekeer aan in de religieuze beleving en verloor de kerk veel macht in het dorp.
Onderwijs en benoeming van leerkrachten werden geen zaak meer van het kerkbestuur, maar van een apart schoolbestuur. Ook het kerkhof werd voor een symbolisch bedrag van f 1,00 afgestaan door de kerk aan de gemeente (1960).
In de laatste decennia verloor de kerk haar greep op de parochie.
Er zijn amper nog voldoende priesters en het aantal trouwe kerkgangers loopt flink terug.
Treffend hierbij zijn de woorden van voormalig pastoor Clerx van Simpelveld toen hij als pastoor van Simpelveld, Ubachsberg erbij kreeg: ”Vroeger kreeg de pastoor als hij ouder werd een kapelaan erbij, nu een parochie”.
Uit het boek: St. Remigius te Simpelveld / Luc Wolters, Math. Horbach, L.J.M.L. Kohl, Constant Clerx. – Simpelveld : Kerkbestuur St.-Remigius, 2003. – 224 p., [16] p. pl. : ill. , 25 cm
ISBN: 9090167854, 9789090167855
Literatuur:
(1) Deze tekst komt oorspronkelijk van het Wikipedia artikel Simpelveld (plaats). De tekst is gelicenseerd onder de GNU-licentie voor vrije documentatie (GFDL);
(2) Inventaris van de archieven van de Gemeente Bocholtz, (1668) 1794-1940 (1970);
(3) Lijst van rijksmonumenten in Simpelveld (plaats);
(4) St. Remigius te Simpelveld / Luc Wolters, Math. Horbach, L.J.M.L. Kohl, Constant Clerx.
Gegevens kerkgebouw:
| Naam gebouw: | Sint Remigiuskerk |
| Hoort bij: | Parochiecluster Simpelveld / Bocholtz / Ubachsberg |
| Adres: | Pastoriestraat 2 |
| Postcode: | 6369 AN |
| Plaats: | Simpelveld |
| Aanvangstijd zaterdagavondviering: | 17.30 uur |
| Aanvangstijd zondagsviering: | 11.00 uur |
Klik hier voor informatie over de Sint-Remigiuskerk op Wikipedia.
Klik hier voor informatie over de Sint-Remigiuskerk op de site ‘Kerkgebouwen in Limburg’.
In Simpelveld kunt u onze mooie kerk en haar bijzonderheden en kunstwerken bezichtigen als groep.
Er is een rondleiding mogelijk voor groepen vanaf minimaal 8 personen.
Voor inlichtingen kunt u contact opnemen met telefoonnummer: 06-53870805
Ook is er een prachtig boek. Het is verkrijgbaar via het parochiekantoor tijdens kantooruren; di t/m vr van 10.00 tot 12.00 uur; telefoon 045-5441818.
In 1803 begint Bocholtz aan een nieuw tijdperk in zijn kerkelijke geschiedenis. In dat jaar wordt het nl. officieel afgescheiden van de moederparochie Simpelveld en wordt zelfstandig. Hiermee kwam een einde aan het conflict tussen de pastoor van Simpelveld enerzijds en de Bocholtzenaren anderzijds. …
… Na de afscheiding van Simpelveld in 1803 kreeg de kapel van Bocholtz de status van parochiekerk. Het parochiekerkje dat tegen de pastorie was aangebouwd, werd al gauw te klein om het groeiend aantal parochianen plaats te kunnen bieden. Toen werd een nieuwe neogotische kerk gebouwd (ontwerp van Pierre Cuypers). Later in 1953/1954 werd de kerk nog aanzienlijk uitgebreid. Onder het pastoraat van pastoor Delissen werd in 1978 het 175-jarig bestaan van de parochie Bocholtz gevierd.
Bron: Kroniek van een kerkdorp, 1803-1953, Jos Crott en Jo Hoen
Link: Jacobus de Meerderekerk @ Wikipedia
 | |
| Naam gebouw: | Jacobus de Meerderekerk |
| Hoort bij: | Parochiecluster Simpelveld / Bocholtz / Ubachsberg |
| Adres: | Past. Neujeanstraat 6 |
| Postcode: | 6351 GK |
| Plaats: | Bocholtz |
| Aanvangstijd zaterdagavondviering: | 19.00 uur |
| Aanvangstijd zondagsviering: | 09.30 uur |
In 1841 werd Ubachsberg een aparte parochie. Tot die tijd viel Ubachsberg onder de parochie van St. Laurentius in Voerendaal.
| Naam gebouw: | Sint Bernarduskerk |
| Hoort bij: | Parochiecluster Simpelveld / Bocholtz / Ubachsberg |
| Adres: | Kerkstraat 30 |
| Postcode: | 6367 JE |
| Plaats: | Ubachsberg |
| Aanvangstijd zaterdagavond-viering: | 19.00 uur |
| Aanvangstijd woensdag: | 19.00 uur |
|  |
 |  |
Klik hier voor informatie over de Sint-Bernarduskerk op Wikipedia.
Klik hier voor informatie over de Sint-Bernarduskerk op de site ‘Kerkgebouwen in Limburg’.
The Passion Simpelveld
Het 25-jarig priesterfeest van pastoor René Pisters was de aanleiding voor een eigen Simpelveldse Passion. In 2018 was de 1e versie, uitgevoerd in de openlucht op het bordes voor de kerk van Simpelveld, op 15 en 16, 21, 22 en 23 september. Het is de bedoeling dit evenement om de 3 jaar te organiseren.
PS i.v.m. Corona uitgesteld tot 2022.
Klik hier voor een fotoalbum van The Passion Simpelveld 2018.
Zilveren priesterfeest Pastoor Pisters
25 jaar geleden, op 5 juni 1993, werd ik door Kardinaal Simonis tot priester gewijd in de kathedraal te Roermond.
“Wie ben ik, Heer, dat Gij mij zover hebt gebracht?” (2.Sam.7,18).
Deze zin uit het Bijbelboek Samuel had ik uitgezocht voor het gedachtenisprentje dat bij mijn priesterwijding en 1e H. Mis in Voerendaal (geboorteplaats), Klimmen (woonplaats) en Blerick (1e kapelaansplaats) werd uitgegeven.
Verwondering alom en grote dankbaarheid heerste in mijn jonge hart en in mijn geest, in de tijd van mijn wijding en 1e H. Mis.
Als jonge jongen wilde ik postbode worden of schoolmeester.
Als opgroeiende en verliefde puber dacht ik aan een leuk meisje om mee te trouwen en kinderen te krijgen. Een goede baan met een mooi huis en snelle auto voor de deur vond ik ook wel gaaf. Ik wilde architect worden, maar marketing vond ik ook wel leuk om te doen.
Ik ging uiteindelijk economie studeren aan de uni, maar toen kwam opeens die heilige en charismatische paus Johannes Paulus II mijn leven binnen wandelen. Als 16-jarig studentje mocht ik hem in 1981, na de aanslag op zijn leven, op zijn ziekenkamer in het Gemelli-ziekenhuis in Rome voor de eerste keer persoonlijk ontmoeten en spreken.
Sindsdien sluimerde er iets onderhuids, maar ik kon het niet echt benoemen. Blijkbaar ongemerkt was de Heer al heel lang met mij bezig om Hem van meer nabij te volgen en “een visser van mensen” te worden.
Op een dag voelde ik me –heel diep van binnen- geroepen om “alles” in de steek te laten en priester te worden. Ik was 22 jaar oud en meldde me aan op Rolduc, de priesteropleiding, en na 7 jaar studie en vorming, lag ik op 5 juni 1993 plat ter aarde in de kathedraal van Roermond en sprak ik de belofte uit bij mijn priesterwijding: “Heer, hier ben ik! Met de hulp van Gods genade wil ik priester zijn.”
Door de genade Gods ben ik wat ik ben: Priester in dienst van de Heer en zijn Kerk. En ondanks al mijn kleine kanten heeft de Heer mij nog altijd lief. Zwak als ik ben, ben ik sterk door Hem. Zonder Gods genade zou ik in deze wereld met al zijn verleidingen ongetwijfeld al lang geen priester meer zijn.
Nu, na 25 jaren, kan ik alleen maar dankbaar zijn en nog altijd vol verwondering, dat ik priester mag zijn, voor God en voor de mensen. Een roeping die heel mijn leven vervult en mij maakt tot een gelukkig mens. Daarom zeg ik nu, bij mijn 25-jarig priesterfeest, opnieuw vol dankbaarheid: “Wie ben ik, Heer, dat Gij mij zover hebt gebracht?”
René Pisters, pastoor.
Af en toe moet je eens groot durven denken, om iets moois tot stand te kunnen brengen…
Met deze zin begon ik in april vorig jaar mijn oproep om in onze parochies “The Passion in het klein” op te voeren, voor en door inwoners van Simpelveld, Bocholtz en Ubachsberg in één gezamenlijke productie. Bedoeld ook als een geschenk voor en door de parochianen bij gelegenheid van de viering van mijn zilveren priesterfeest dit jaar. Een ander geschenk zou ik mij niet willen wensen.
Aanleiding was de jaarlijkse enorme belangstelling van meer dan 3 miljoen kijkers naar The Passion, de landelijke versie van de EO op televisie, en daarnaast de tanende belangstelling voor de vieringen van de Goede Week en Pasen in eigen parochies en de terugloop van het kerkelijke leven in het algemeen.
Van meet af aan meldden zich talloze belangstellenden voor onze kleine Passion: mensen die mee wilden organiseren, spelers en figuranten, zangers en toneelspelers, muzikanten en opbouwwerkers.
Vol enthousiasme zijn ze aan de slag gegaan, onder de bezielende leiding van regisseur Erik Derikx en een enthousiast werkgroepje dat tekende voor de organisatie. En heb ze eens allemaal zien groeien en bloeien in die afgelopen maanden! Ieder met de zijn of haar gegeven talenten. Vandaag mogen wij getuigen zijn van een unieke Passion: die van Simpelveld, Bocholtz en Ubachsberg.
25 jaar lang mag ik al priester zijn. 25 jaar lang heb ik steeds weer opnieuw in dezelfde vijver gevist en op hetzelfde akkertje gezaaid, met ieder jaar nagenoeg hetzelfde resultaat… klein maar fijn. Maar de grote rest bleef aan de kant staan. Leek onbereikbaar. En toch diep van binnen hunkerend naar de diepere zin van het leven, zoekend naar God...
Doorheen die 25 jaren heb ik me steeds opnieuw afgevraagd: hoe kan ik die mooie boodschap van het Evangelie van de man van Nazareth, Jezus Christus, brengen aan de mens van nu? Hoe kan ik bij hem binnenkomen? En hij bij mij?
Zelf vond ik het de hoogste tijd, om naast de vertrouwde wegen, ook eens een nieuwe weg in te slaan; een weg die mensen van nu eerder zullen gaan, dan de weg naar de kerk. Omdat hij laagdrempeliger is en daardoor eerder de ziel en gevoelige snaar raakt van de hedendaagse mens, op zoek naar spiritualiteit en zingeving.
Kerk-zijn is volgens mij meer dan alleen de Mis op zondagmorgen, het is ook: samen op weg gaan naar het Beloofde Land. Ieder op zijn wijze, en samen met elkaar. Daarom is mijn streven niet zozeer om meer mensen in de kerk te krijgen, maar om ze allereerst dichter bij Christus te brengen.
Komt The Passion in 2018 naar Simpelveld, Bocholtz, Ubachsberg? Zo vroeg ik me in april 2017 luidop af.
Ja, hij komt! Hij is er! En hoe!
Met zoveel enthousiasme onder alle medewerkenden, waarvoor oprecht mijn grote dank !
Met zoveel warme waardering onder zoveel belangstellenden uit alle windstreken, zoveel dat we helaas niet iedereen een plekje konden gunnen bij een van de voorstellingen.
Een kleine 2000 personen mogen getuigen zijn van een unieke voorstelling van het leven, sterven en verrijzen van onze Heer Jezus Christus.
Moge eenzelfde aantal ook op de een af andere manier geraakt worden door die Blijde Boodschap van die man van Nazareth, die al meer dan 2000 jaar de harten van velen echt heeft weten te raken en hun leven voorgoed heeft veranderd: Jezus Christus, de Zoon van de levende God !
Dat is mijn vurige wens, daarvoor ook mijn innig gebed.
René Pisters, pastoor.